پست 11: دروغ شاخدار

دولت کریمه و فخیمه ایران همواره با خود اندیشیده که آسمان دهن باز کرده و این دولت برای نجات نوع بشر بر زمین نازل و از جانب حق تعالی به عنوان خلیفه بر حق وی تعیین و گماشته شده است. در این وادی هم از هر نوع شعار انسان دوستانه و همسایه دوستانه بر مبنای فرهنگ و زبان و عقاید مشترک خودداری ننموده و داعیه حقوق بشرش دنیا را به شعف درآورده است. و خدای ناکرده اگر کسی ادعایی کند که دولت ایران خلاف گفته هایش عمل می کند فوراً در بوق و کرنا می دمد که این منم که حرفم با عملم یکی است و در این دنیا هیچ کس را توان برابری حرف و عمل نیست جز جمهوری اسلامی ایران.

یکی از این موارد هم عکس العمل و بیانیه سفارت ایران در کابل است که در رد اظهارات سفیر آمریکا منتشر شده و بر نیات انسان دوستانه ایران تأکید می کند.

من نمی دانم این دولتمردان ایران در چه خیالات و اوهامی هستند؟ آیا فکر می کنند اینجا ایران است که با سانسور رسانه ها و فلترینگ بخواهند مردم را بی اطلاع قرار دهند؟ یا فکر می کنند مردم افغانستان مانند مردم ایران چنان ساده دل و خوش باورند که فریب حرفهای دولت ایران را می خورند؟

مطمئن هستم که چنین نیست و دولت ایران هم به قطع و یقین می داند که اینگونه نیست. پس دیگر چه نیازی به اینگونه یاوه سرایی ها و دروغهای شاخدار است؟ مگر اینکه افراد بی خبر و ساده لوحی موجود باشند که باور کنند ایران در شرایط بد جوی و هوای سرد، مهاجرین بی پناه افغانستان را بیرون نمی راند یا نرانده است.
گرچه از قدیم گفته اند «دروغ هر چه کلانتر باشد، باور کردنش راحتتر است» اما فکر می کنم دولت کریمه و فخیمه ایران مورد کاربرد اینگونه دروغها و جایش را هنوز نتوانسته است پیدا کند.