هر مسأله سیاسی و اقتصادی و غیره ای که در کشور رخ می دهد، مسلماً پشت پرده ای هم دارد. تحلیلگران کشور هم همواره به دنبال پشت پرده ها هستند و در تحلیل های خود سعی می کنند پشت پرده را هم عیان کنند حال به وسیله اطلاعات رخنه کرده به بیرون یا تعقل و موشکافی و یا هم چیز دیگر.
اما در بسیاری جاها دیده شده که اندیشمندان و صاحب نظران کشور در تحلیل یک خبر یا واقعه، فقط تا پشت پرده رفته اند ولی پشت پشت پرده را ندیده اند یا به آن توجه نکرده اند و به قول معروف تنها از خوان اول گذشته اند. یکی از نمودهای بارزی که این روزها در صدر اخبار است، خبر واکنش دولت آقای کرزی نسبت به معرفی لرد اشداون به عنوان نماینده ویژه سازمان ملل است که وی هم از پذیرش مسؤولیت جدید امتناع کرده. نهایت تحلیلهای پشت پرده صاحب نظران سیاسی هم تا مرحله ای است که خبر از کشمکش های سیاسی بین واشنگتن و لندن می دهد و در این میان کابل تنها نقش یک عروسک کوکی را بازی می کند. عقیده من هم بر این است که چون آقای اشداون انگلیسی تبار و با اختیارات بسیار بیشتر از خوشایند واشنگتن است، لذا به مزاج آمریکا خوش نیامده است و بحث اختیارات بیش از حد مقام هم بهانه خوبی به دست آمریکایی ها داده تا از این طریق برنامه های خود را به نحو دلخواه پیش ببرند. این بحث را با بحث مربوط به مذاکره انگلستان با طالبان و در نظر گرفتن مقری برای آموزش آنها و کمک های مالی انگلیس و سایر مطالب خبری کنار هم گذاشته، نتیجه این خواهد بود که در این میان، کنش ها و واکنش ها عمیق تر و مخفی تر از حدود مورد نقد و بررسی عزیزان تحلیلگر سیاسی می باشد.
در حالتی خیلی ساده، سؤال اینجاست که چگونه ممکن است سازمان ملل بخواهد نماینده ای را با چنین اختیارات ویژه ای به افغانستان بفرستد، که انگلیسی تبار بوده و بنا بر وقایع اخیر نظر مثبت آمریکا را در ظاهر و باطن جلب کرده باشد؟
آیا تحلیلگران زبده سازمان ملل و اتحادیه اروپا از درک این واقعیت که آمریکا تصمیم گیرنده اصلی در صحنه سیاسی افغانستان است عاجز بوده اند؟ یا می خواسته اند چانس خود را امتحان کنند؟
آیا ممکن است رییس دولت افغانستان بدون در نظر داشت عقیده حامی اصلی خود، دست به رد نماینده مورد تأیید وی بزند و بدینوسیله آینده خود را به خطر قطعی و یقینی بیاندازد؟
تقابلات در سطح سیاسی افغانستان به گونه ساده نیست که کشورهای حاضر در پشت پرده بدون رایزنی و هماهنگی اقدامی انجام دهند. حال باید جست که چه شده است که کار بدینجا رسیده. معادلات بسیار پیچیده تر است
اینجاست که تحلیلگران باید دانش و قدرت استنتاج خود را بیازمایند. منتظر این آزمون می مانیم.
اما در بسیاری جاها دیده شده که اندیشمندان و صاحب نظران کشور در تحلیل یک خبر یا واقعه، فقط تا پشت پرده رفته اند ولی پشت پشت پرده را ندیده اند یا به آن توجه نکرده اند و به قول معروف تنها از خوان اول گذشته اند. یکی از نمودهای بارزی که این روزها در صدر اخبار است، خبر واکنش دولت آقای کرزی نسبت به معرفی لرد اشداون به عنوان نماینده ویژه سازمان ملل است که وی هم از پذیرش مسؤولیت جدید امتناع کرده. نهایت تحلیلهای پشت پرده صاحب نظران سیاسی هم تا مرحله ای است که خبر از کشمکش های سیاسی بین واشنگتن و لندن می دهد و در این میان کابل تنها نقش یک عروسک کوکی را بازی می کند. عقیده من هم بر این است که چون آقای اشداون انگلیسی تبار و با اختیارات بسیار بیشتر از خوشایند واشنگتن است، لذا به مزاج آمریکا خوش نیامده است و بحث اختیارات بیش از حد مقام هم بهانه خوبی به دست آمریکایی ها داده تا از این طریق برنامه های خود را به نحو دلخواه پیش ببرند. این بحث را با بحث مربوط به مذاکره انگلستان با طالبان و در نظر گرفتن مقری برای آموزش آنها و کمک های مالی انگلیس و سایر مطالب خبری کنار هم گذاشته، نتیجه این خواهد بود که در این میان، کنش ها و واکنش ها عمیق تر و مخفی تر از حدود مورد نقد و بررسی عزیزان تحلیلگر سیاسی می باشد.
در حالتی خیلی ساده، سؤال اینجاست که چگونه ممکن است سازمان ملل بخواهد نماینده ای را با چنین اختیارات ویژه ای به افغانستان بفرستد، که انگلیسی تبار بوده و بنا بر وقایع اخیر نظر مثبت آمریکا را در ظاهر و باطن جلب کرده باشد؟
آیا تحلیلگران زبده سازمان ملل و اتحادیه اروپا از درک این واقعیت که آمریکا تصمیم گیرنده اصلی در صحنه سیاسی افغانستان است عاجز بوده اند؟ یا می خواسته اند چانس خود را امتحان کنند؟
آیا ممکن است رییس دولت افغانستان بدون در نظر داشت عقیده حامی اصلی خود، دست به رد نماینده مورد تأیید وی بزند و بدینوسیله آینده خود را به خطر قطعی و یقینی بیاندازد؟
تقابلات در سطح سیاسی افغانستان به گونه ساده نیست که کشورهای حاضر در پشت پرده بدون رایزنی و هماهنگی اقدامی انجام دهند. حال باید جست که چه شده است که کار بدینجا رسیده. معادلات بسیار پیچیده تر است
اینجاست که تحلیلگران باید دانش و قدرت استنتاج خود را بیازمایند. منتظر این آزمون می مانیم.
0 comments:
ارسال یک نظر