سخنی با محترم رمضان بشردوست

سلام

روی سخن این بار بنده با جناب آقای رمضان بشر دوست به عنوان یکی از کاندیدهای مطرح انتخابات ریاست جمهوری افغانستان است. از خوانندگان محترم و همچنین از ایشان می خواهم که بی پرده سخن گفتن بنده را عفو کرده و کنه مطلب را بیابند و در آن غور کنند.

سال گذشته با شنیدن خبر کاندید شدن ایشان بسیار خندیدم. چند شب قبل هم جناب بشر دوست در یک «مثلاً» مناظره تلویزیونی با جناب بیژن شرکت کردند. باور کنید از دیدن آنچه در آن مناظره اتفاق افتاد چنان به خنده افتادم که از جای خود بلند شده، دل خود را با دو دست محکم گرفته و خود را به زمین و آسمان می زدم. دلیلش هم صحبتهای ایشان و نحوه مجادله ای بود که با آقای بیژن داشتند. اینکه چه صحبتهایی شد بماند. ضمناً اینکه گفتم «مثلاً» مناظره به این دلیل است که آن برنامه هیچ شباهتی به مناظره نداشت چون اکثر قوانین شناخته شده مناظره در آن رعایت نشد.

جناب بشر دوست صاحب!

بنده برای شما احترام خاصی قائل هستم اما رییس جمهور شدن شما را با توجه به نکات زیر کمی بعید می دانم. هر چند با تمام وجود امیدوارم که پیش بینی بنده مبنی بر عدم موفقیت شما در انتخابات آینده اشتباه از کار درآید و شما بتوانید رییس جمهور این خراب شده شوید و مسلماً بسیار بیشتر خوشحال خواهم شد اگر بتوانید به خوبی از عهده این مسؤولیت مشکل برآیید، اما اجازه دهید چند نکته ای را خدمت شما به عرض برسانم. امیدارم این نکات کمی بیشتر از اکنون در محاق توجه شما قرار گیرد. این نکات را به عنوان یکی از کسانی که بهبود سرنوشت این مردم به عنوان قسمتی از آحاد بشر برایشان بسیار اهمیت دارد می گویم هر چند عرق ملی و وطنی ندارم.

- در اینکه شما فردی وطن دوست و «بشر دوست» می باشید شکی نیست اما اینکه شما فقط با تکیه زیاد بر همین خصلتها می خواهید رییس جمهور شوید جای شک و تردید دارد.

- شما فردی تحصیل کرده و دنیا دیده و دانشمند است. متأسفانه در این مملکت با این ویژگیها نمی توان رییس جمهور شد یا اگر شد نمی توان کار کرد.

- از نظر بنده شما بسیار خوش خیال تشریف دارید. شما هنوز به این خیال هستید که خارجیهای دخیل در امور افغانستان از ریاست جمهوری شما حمایت می کنند یا اگر رییس جمهور شدید شما را حمایت و کمک خواهند کرد. از نظر من این مسأله احتمال اندکی دارد و اگر هم بعد از رییس جمهور شدن، به اندازه کمک های فعلی بخواهند شما را هم کمک کنند برای من جای شک و شبهه دارد. شما هنوز نتوانسته اید به این شک که در ذهن بسیاری رخنه کرده جواب منطقی و قابل قبول ارایه کنید.

- بنده شما را یک بار به محل کار خویش دعوت کرده و با تعدادی از دوستان موافق و مخالف شما پای صحبتها و نظرهای شما نشستم. هر چند همه به این باور بودند و هستند که شما خیر خواه و دلسوز هستید و می خواهید بهترین راه را برای به دست گرفتن ریاست جمهوری پی نمایید، اما همه دوستان موافق و مخالف شما در اینکه شما با اینگونه تحلیل مسایل و بدون در نظر گرفتن شرایط موجوده کشور و افراد و احزاب و شخصیتها و تجربه تاریخی آن بتوانید در جلب آرای مردم موفق باشید شک داشته و حتی با صراحت این شیوه را ره به ترکستان می دانند. این را از این خاطر گفتم که بدانید سرنوشت کاندید شدن شما برای بنده اهمیت خاص دارد.

- آقای بشردوست! کسانی که سالیانی در این مملکت حکومت کرده یا اثر گذار بوده اند ماحصلی جز خرابی، ظلم، تجاوز، وطن فروشی (یا به شوروی یا به آمریکا و غرب) درو نکرده اند. آنان اینک نخواهند گذاشت که شما آنها را از صدر به زیر بکشید. هر چند بنده با حضور آنها در مناصب دولتی و غیر دولتی موافق نبوده و خواهان برقراری عدالت هستم، اما بر این نکته نیز تأکید دارم که حذف فوری بزرگان ظالم این مملکت، نه تنها کارساز نیست بلکه مشکلات زیادی به همراه خواهد داشت تا جایی که می تواند کار کردن و خدمت را غیر ممکن کند. تنها دو چیز می تواند این مسایل را حل کنند: گذشت زمان و ارتقاء سطح دانش و سواد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مردم.

- بشردوست صاحب! شما خود به نیکی می دانید که ساختن بیش از خراب کردن طول می کشد. برخی از اتهاماتی که شما در نقد عملکرد یا برنامه دولت فعلی دارید از نظر من تا حدی عجولانه یا ناشی از بی خبری است. از مشکلات موجود در پروژهای بازسازی این مملکت همه آگاهیم اما اینگونه که شما دولت را نقد می کنید از دید بنده به خطا است. انجام بسیاری از پروژه های زیر بنایی مانند بند آب، برق رسانی، آموزش رسمی و بسیاری از موارد دیگر نه نیازمند چند سال که نیازمند دهها سال کار و مطالعه و برنامه ریزی است. این موضوع را نادیده نگیرید و معلومات خود را در مورد پروژه های در دست مطالعه دولت به روز کنید.

- شما به عنوان کسی که می خواهد رییس جمهور شود، باید بسیاری از آداب صحبت و گفتگو را رعایت کنید. طرز مجادله ها و منطق صحبت شما در مناظره ها و کمپین های انتخاباتی نه تنها در خور یک کاندید ریاست جمهوری نیست، بلکه از دید بنده در شأن یک فرد تحصیل کرده نیز نیست. بر خود مسلط نیستید، طمأنینه و خونسردی خود را نمی توانید حفظ نمایید و در صحبتهای خود سر فصل برنامه های خود را با توجه به اصول هماهنگی، منطقی بودن رعایت ننموده و ارتباط تسلسلی برنامه هایتان مغشوش است. گاهی اوقات طرز صحبت شما به کسی می ماند که فقط می خواهد فرافکنی کند و به دیگران بتازد. این شیوه برخورد با دیگران، مخصوصاً کاندیدهای ریاست جمهوری ضربه مهلکی به موفقیت شما وارد آورده و خواهد آورد.

- هر نکته جایی و هر نقطه مکانی دارد. متأسفانه شما در برنامه ریزی و تسلط به سلسله صحبتهای خویش این امر مهم را فراموش کرده اید.

- بارها مشاهده نموده ام که شما به جای پرداختن به موضوع مورد بحث به موضوعات دیگر و حتی بسیار بی ارزش می پردازید. این مسایل نه فقط اینک به روند پیشرفت و موفقیت شما ضربه زده و می زند، بلکه در آینده نیز مشکلات عدیده ای را برای شما فراهم خواهد آورد.

نکات دیگری نیز در ذهن دارم اما جهت کوتاهی کلام از آنها چشم پوشی می کنم. امیدوارم آنچه گفتم بر مذاق شما ناخوشایند نبوده و اگر بوده آن را به بزرگواری خویش بر من ببخشایید و آن را از دید خیرخواهانه این حقیر به حساب آورید.

با احترام

افغان بلاگر