پست 8: اینجا کجاست؟

امروز در سایت اطلاع رسانی افغانستان به مطالبی برخوردم با عنوان «فارسی زدایی به بهانه هویت ملی» و «زبان فارسی زیر ساطور قصابان فرهنگ ستیز». گذشته از جبهه گیری مقالات و نظرات مختلفی که خوانندگان در انتهای هر مقاله اضافه نموده بودند، نکته ای به ذهنم خطور کرد. البته قسمتی از نظر خود را در آن زمینه در همانجا ارسال نمودم که امیدوارم در خور نشر باشد. اما نکته مورد نظر من این هست که با این سیاست یک بام و دو هوایی که در کشور ما وجود دارد، من و امثال من چه باید بکنند.
از طرفی مطابق با روند جاری فرهنگی و سیاسی کشور احساس می کنم (بلکه به عینه می بینم) که برخی از چوکی نشینان قدرت سعی بر آن دارند که همه مشخصه های قوم، زبان و فرهنگ خود را به خورد همه مردم و مخصوصاً مردمان قومیتها، زبانها و فرهنگ های دیگر دهند و به قول معروف آنها را در آن ذوب کنند و کاری کنند که در نهایت در افغانستان تنها یک قوم، یک زبان و یک فرهنگ باقی بماند (البته این هم یک نوع انسجام ملی است البته از نوع افغانی). اما از طرف دیگر همین مردم، با مردمان سایر اقوام با تبعیض برخورد نموده، و آنها را به جای ذوب در خود، از خود رانده و خواسته و ناخواسته وادار به ابراز دشمنی و جبهه گیری مخالف می کنند.
من هم هنوز نفهمیده ام این کلمه «افغان» به چه معنا است. اگر به معنای «شهروند افغانستان» است که چرا حقوق شهروندی به ناکجا آباد می رود؟ و اگر به معنای «قوم افغان» (پشتون) است پس سایر مردم در این مملکت چه می کنند؟
اینجا کجاست؟