انترنت حرام – انترنت حلال

سلام

آدم تا برخی چیزها را نبیند نمی تواند باور کند. مثلاً یکی هم همین حلال و حرام بود برخی چیزها. حال گستره این وادی حلال و حرام به جایی رسیده که انترنت نیز از دم تیغ آن نمی تواند بگذرد و باید حلال شود. این میان البته چند معنی می توان از حلال کردن به دست آورد:

1- در افغانستان: حلال کردن انترنت یعنی اینکه گوشش را بیخ تا بیخ ببریم و خونش را بریزیم. در آن صورت می شود حلال و می توان آن را استعمال! کرد. (این لغت استعمال معانی زیادی می دهد! شما سراغ معنی بد آن نروید لطفاً). نتیجه این می شود که همه از دست انترنت راحت شده و روزگار می شود روزگار جشن آن دسته از حضرات مذهبیونی که با همه مصادیق پیشرفت مخالفند و حتی به امواج هم رحم نمی کنند.

2- در ایران: حلال کردن یک شیء حرام یعنی کاری کنیم که بشود از آن استفاده کرد. البته در این میان مقادیری وجه نقد یا غیر نقد به جیب برخی آخوندها می رود. مثلاً می توان به حلال کردن پول رفتن به حج اشاره کرد که با دادن یک پنجم (خمس) آن به یک مرجع تقلید که آن هم به حساب ماهانه آخوندها وارد می شود، باقی پول حلال شده و حجمان ان شاءالله مورد قبول درگاه حق قرار می گیرد. به تازگی هم انترنت قرار است در ایران حلال شود. یعنی اینکه استفاده از آن بدون اشکال دینی و شرعی باشد. این یعنی اینکه تا هم اکنون اشکال شرعی داشته و هر کس در ایران از انترنت غیر حلال استفاده کرده، احتمالاً آن دنیا یک چیزهای نا مطبوعی می رود به برخی جاهای آن آدمها.

3- در خارجه: یعنی اینکه یک کلمه «الحلال» یا «Halal» را بچسبانیم رو صفحات انترنت اما اینکه خودش از کجا می آید، مهم نیست یا اینکه در آن صفحه چه چیزی نشان داده می شود مهم نیست. اصل این است که کلمه حلال را دارد.

4- در آسمان ششم – هفتم: حلال یعنی آن چیزی که خدا گفته است که برای انسانها ضرر ندارد یا خودش مستقیماً برخی از چیزها را حرام کرده و بقیه را حلال.

حال اینکه کدام یک از حلالهای بالا را بپذیریم، شانس آورده ایم که در افغانستان هستیم و کسی هنوز انترنت را در افغانستان حلال نکرده است. هر چند وزارت فرهنگ محترم ما، بنا به حسب ضرورت، یک مقدارش را سانسور کرده که در این مورد دست کشور دوست و برادر کمونیست، یعنی چین، درد نکند. عجب خدمتی به اسلام کرده!