گنه کرد در بلخ آهنگری

سلام

شنیده اید که می گویند «گنه کرد در بلخ آهنگری، به شوشتر زدند گردن مسگری»؟ حالا حکایت ما افغان جماعت نیز چنین است. یک نادان (از همانهایی که قرآن مسلمانان می گوید «مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا») آمده و در آمریکا (این هم از شانس بد آمریکایی‌ها است که طرف آمریکایی است) قرآن را گرفته و آتش زده. اینجا در افغانستان، یک ملای احمق تر از آن کشیش که ادامه آیه فوق الذکر توصیف ایشان است («بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» یا شاید که نه حتماً آیه «لَهُم قُلوبٌ لایِفقَهونَ بِها و لَهُم اعْیُنٌ لایُبصِرونَ بِها و لَهُم اذانٌ لایَسْمَعونَ بِها؛ اُولئکَ کالانعامِ بَل هُم اَضَلُّ اولئکَ هُمُ الْغافِلونَ») آمده است و مردم را در مزار شریف تحریک کرده، آنها هم خرتر از خود ملا صاحب، به دفتر سازمان ملل! حمله کرده و چند خارجی را کشته و حلال کرده اند.

یکی نیست به این ملای لا مذهب و آن مردم نادان تر از این ملا بگوید «فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ»؟

عمق حماقت ما را حدی نیست. هست؟