باز این چه بازی است که در شهر کابل است؟

سلام

ایام محرم فرا رسیده و از هر گوشه و کنار شهر کابل صدای مراسم های مختلف بزرگداشت سالروز شهادت نواسه پیامبر مسلمانان به گوش می رسد. در و دیوارها و سرکهای کابل و شهرهای دیگری مانند هرات و مزار شریف نیز مانند بسیاری از شهرهای دنیا که در آن شیعیان نیز زندگانی می کنند به نشانه این ایام سیاه شده اند. در منزلت حسین ابن علی هیچ کسی شک نداشته و در عظمت کاری که کرده است هیچ تردیدی وجود ندارد. آنچه هم که تا کنون بارها گفته شده است اینکه از حادثه عاشورا باید به عمق آن پرداخت و راه و رسم زندگی با عزت و صحیح را دریافت نمود و تنها به عزاداری ظاهری در همین چند روز اکتفا ننمود.

این مطلب را همه ما بارها شنیده ایم. اینکه چه مقدار به عمق حادثه عاشورا می اندیشیم و در این راه چه کرده ایم و چه خواهیم کرد حرفی علی حده است. اما در اینجا نکته دیگری را می خواهم از دید خود یاد آور شوم.

خوشبختانه شبکه های تلویزیونی افغانستان مراسم های عزاداری را از این جعبه جادویی پخش می کنند که البته هر کدام از شبکه های تلویزیونی که در تملک رهبران شیعی قرار دارد را بنگریم از یک مراسم عزاداری بیشتر آن قسمتی را نشان می دهند که صاحب آن تلویزیون در آن دیده شود. پخش مراسم های عزاداری سایر مکانهای کابل نیز در صورتی دیده می شود که عزاداری پخش شده مورد نظر خیلی تکراری شده باشد. تنها عزاداری ساده ای که پخش می شود محدود به عزاداری عربها می شود که اکثراً لهجه عراقی دارند. خوب به هر حال امام حسین برای ما اگر فایده ای ندارد برای خیلی های دیگر نان دارد.

نکته عمده ای که به نظر بنده رسیده است اینکه سینه زنی ها و عزاداری های شیعیان افغانستان و مخصوصاً شیعیان غرب کابل کم کم دارد حتی از حالت ظاهری خارج شده و به یک نمایش خنده آور با مدلهای مختلف سینه زنی و زنجیر زنی تبدیل می شود. البته من زیاد دیده ام که شیعیان در جاهای مختلف دنیا روش های مختلفی برای سینه زنی و زنجیر زنی و عزاداری دارند اما آنچه که من در این کابل دیده ام فراتر از آن است.

شنیده ایم که در دنیای پیشرفته هر ساله مدلهای جدیدی برای موترها و سامان آلات به بازار می آید و هر ساله روشهای نوین زندگی رونما می شود، اما تا کنون نشنیده بودیم که در عزاداری امام حسین نیز هر ساله سبکهای مختلف سینه زنی و زنجیرزنی کشف یا به قول یکی از دوستان اختراع می شود. حرکتهای مختلف نمایشی که اخیراً در بین سینه زنان حسینی رونما شده است از دیدگاه بنده به جای سینه زنی در عزای آزاد مرد تاریخ اسلام، بیشتر شبیه حرکات گروهی پارو زن مسابقات قایق سواری یا حرکات موزون نمایشی گروهی سیرک باز است.

کاری به این ندارم که اخلاص در کجای حرکات این عزاداران قرار دارد یا ندارد، اما با این خرد اندک خود تا اینجا درک کرده ام که این گونه حرکت های موزون ربطی به قیام امام حسین یا حتی عزاداری برای آن بزرگوار ندارد.

اندر عجبم که چرا همان آخوندهایی که از بالای منابر داد از تلاش برای فهم عمیق معارف قیام حسینی می زنند، چرا راجع به این حرکات نمایش گونه خنده آور چیزی نمی گویند. البته زیاد جای تعجب ندارد. آخوندهای منبر نشین اگر خود به دنبال فهم این معارف بودند، انتقاد و تلاش برای تصحیح رفتار و گرفتار و پندار مردم را نیز جزو سر لوحه پندار و گفتار و رفتار خود قرار می دادند نه اینکه سکوت اختیار کنند.

یا حسین!

قوم به حج رفته، به حج رفته اند

بی تو در این وادیه کج رفته اند

«قوم به حج رفته» تو را کشته اند

پنجه به خوناب تو آغشته اند

قوم به حج رفته چو باز آمدند

بر سر نعشت به نماز آمدند