تنبیهات تجاری

سلام

سال 2014 برای همه شده کابوس، البته به جز پیسه داران کلان که در هر شرایطی نفع می برند. و صد البته دولت همانند سالهای گذشته تدابیری در نظر گرفته که سرمایه گذاران به سرمایه گذاری یا ادامه کارشان رغبت نشان دهند و نامش را گذاشته است تسهیلات تجاری. گوشه ای از این تسهیلات را با هم ببینیم:

1- اگر شرکتی تأسیس کرده اید و می خواهید پروژه اجرا کنید، در صورتی که از پیچ  و خم رشوت و رقابت با قیمت های بسیار پایین شرکت های بی نام و نشان و غیر تخصصی و بی کیفیت پیروز برآمدید، وزارت محترم مالیه 2% مبلغ قراردادتان را اخذ می کند، می خواهید سود کنید می خواهید ضرر بدهید. 20% سودتان را هم می گیرد. بابت جواز هم چند صد دالر می گیرد. اصلاً به دولت چه ربطی دارد که شما سرمایه گذاری کرده اید. همین که دولت شرایط شرکت در رقابت!!! را برایتان فراهم و تسهیل کرده، بروید خدا را شکر کنید.

2- اگر چند نفر هستید که آنچه را داشته اید فروخته و سرمایه جمع کرده تا در نهایت یک شرکت تأسیس کنید، بدانید و آگاه باشید که دولت تنها به یک نفر از شما پاسپورت تجاری می دهد که آن هم باید یا رییس باشد یا معاون. حتی اگر میزان سرمایه رییس و معاون از سایرین کمتر باشد. اگر هم زمانی نیاز پیدا کردید که به سفر تجاری بروید…

اصلاً بیخود می کنید سفر تجاری می روید و سرمایه تان را اینجا بی سرپرست می گذارید. فقط یک نفر حق دارد پاسپورت تجاری داشته باشد. همینقدر که دولت برای شما شرایط تأسیس شرکت را فراهم کرده، بروید دست کرزی صاحب را ببوسید.

3- شما یک پروژه بسیار مهم دولتی را به پیش می برید اما دولت به تعهدات خود در برابر شما عمل نمی کند و شما متحمل ضرر هنگفت می شوید. در این صورت به هیچ عنوان به دادگاه مراجعه نکنید و گرنه بقیه پولتان را هم باید رشوت بدهید و آخر سر هم دست از پا درازتر برگردید شرکت را منحل کنید. همینقدر که دولت امکان مشارکت شما را در سرمایه گذاری و رشد جامعه فراهم کرده، بروید روزی 100 بار نماز شکر به جا آورید.

4- شما ورشکست شده اید و ته مانده حساب هایان را جمع کرده اید بروید سرزمین خودتان. مواظب باشید طوری ورشکست شوید که برای هیچ کدام از سرمایه گذاران بیش از 20000 دالر باقی نماند. و گرنه نمی توانید پولتان را با خود ببرید. دولت تنها برای تجارت شما تسهیلات در نظر گرفته است. اما برای جمع کردن کسب و کارتان قول هیچ تسهیلاتی نداده است.

5- شما خیلی پول دارید و افغانستان هم که تسهیلات تجاری می دهد. اما محافظت از خودتان، خانواده و نزدیکان و حتی قباله زمینتان، به عهده خودتان است. بروید محافظ امنیتی از دولت بگیرید تا یک وقت اختطاف نشوید. دولت تنها تسیلات تجاری را قول داده، از ایشان انتظار امنیت نداشته باشید.

6- شما تمام نیازمندی ها و شرایط را برای ایجاد یک مؤسسه فراهم کرده اید و سرمایه مورد نیاز هم از چند ده هزار دالر بیشتر نیست. اسناد قانونی را هم در دست دارید. اما دولت برای صدور جواز باید از همه چیز اطمینان حاصل نماید. به همین خاطر باید یک سند شرعی و رسمی با ارزش چند صد هزار دالر را به عنوان تضمین نزد دولت بگذارید. به دولت هم ربطی ندارد که از کجا بیاورید. اگر سند مربوط یک زمین بایر باشد که یک روز قیمتش بالا می رود، فردا به نصف هم نمی ارزد، مشکلی نیست چون که دولت می خواهد برایتان تسهیلات بگذارد. اما اگر سندتان مربوط به خانه باشد (حتی خانه خودتان با ارزش چند برابر تضمین خواسته شده و حتی اگر فقط قیمت مصالح و  امکاناتش از قیمت تضمین بسیار بالاتر باشد) باز باید یک سند خانه دیگر را به عنوان تضمین خانه اول نزد دولت بگذارید چون دولت شدیداً نگران این است که اگر تضمین اولتان را ضبط کند، خودتان که در خانه خودتان زندگی می کنید با از دست دادن سرپناه چه کار خواهید کرد. از بس که دولت نگران وضعیت سرمایه گذاری و حتی خانه و سرپناه شما است و تسهیلات فراهم می کند!!!!!!!

7- شما که زور ندارید، پارتی ندارید، پول ندارید، خانه ندارید و سایر مسایل مهم را نمی توانید برآورده کنید و تنها تخصص دارید و چند دالر ناقابل، خیلی بیجا می کنید سرمایه گذاری می کنید. بروید کشکتان را بسابید. تسهیلات تجاری برای دیگران است. شما تنها لایق تنبیهات تجاری هستید تا دیگر هوس سرمایه گذاری و کار در این کشور به سرتان نزند.