تلویزیون ایرانی بی بی سی

سلام

بی بی سی، به زبان های مختلف و از طرق مختلف برنامه پخش می کند. یکی هم این میان به عنوان «بی بی سی فارسی» شناخته می شود. اما این بی بی سی فارسی و مخصوصاً تلویزیون آن، بیشتر از آنکه فارسی باشد، ایرانی است. چند نکته برای اثبات نظرم به شرح ذیل است:

1- همه بر این موضوع اذعان دارند که اخبار ایران علاوه بر اینکه جوانب مختلفی دارد، حساسیت های خاصی نیز در سطح دنیا دارد. اما بی بی سی یک خبر معمولی از  ایران را (حتی اگر برای ایران نکته مثبتی باشد) پر رنگ تر از یک خبر استثنایی از افغانستان پخش می کند. نمونه اخیرش، دریافت جایزه بازی جوانمردانه از سوی فیفا است.

2- افغانستان هر چند در زمینه فرهنگ و رسانه های جمعی از ایران عقب مانده تر است و پرتیراژترین روزنامه های افغانستان علاوه بر سطح پایین محتوی و سطح پایین کیفیت چاپ، از سطح پایین تیراژ و تعداد صفحات نیز رنج می برد، اما به هر حال به لحاظ آزادی بیان و ارایه اطلاعات بهتر از رسانه های ایران هستند و در داخل مطالبشان برخی مطالب جالب در نقد امور جاری افغانستان پیدا می شود. اما در بی بی سی، آنچه که دیده می شود، پر رنگ نشان دادن فعالیت های رسانه ای ایران است. نمونه اش برنامه دیدبان است که تنها و تنها به نقد و بررسی نشریات ایران می پردازد. گویی تنها در ایران روزنامه و مجله به چاپ می رسد. صحیح است که در تاجیکستان از حروف غیر فارسی استفاده می شود، اما رسانه های تاجیکستان نیز از دیدگاه بی بی سی به جایگاهی نرسیده اند که بی بی سی بخواهد به آن بپردازد.

3- اوضاع سیاسی ایران برای بی بی سی جذاب تر است تا افغانستان و تاجیکستان. اگر نگاهی به سطح پوشش خبرهای سه کشور فارسی زبان، عناوین و تماس های برنامه نوبت شما، نسبت تعداد خبرها از سه کشور فارسی زبان، زیر ذره بین بردن گفته های مقامات و افراد معروف در سه کشور و نظایر آن بیاندازیم، می بینیم که ایران برای بی بی سی اهمیت بیشتری دارد تا دو کشور دیگر. اگر در ایران، یک رییس سطح چندم یک جمله در مورد یک قشر جامعه بگوید که تأمل برانگیز یا جنجال برانگیز باشد یا دماغش را در جای نامناسب بخاراند، در بی بی سی با آب و تاب تمام پخش شده و بررسی می شود اما اگر آقای اشرف غنی احمدزی به عنوان یک مقام بلند پایه یا کاندید ریاست جمهوری در مورد عده کثیری از ملت حرف بزند که حساسیت زا باشد، در بی بی سی هیچ خبری از آن نمی یابید.

آنچه در ذهن داشتم را به طور خلاصه گفتم. با تمام احترامی که به اعضای بی بی سی فارسی دارم (اعم از افغان و تاجیک و ایرانی)، اما نظر بنده این است که بهتر است بی بی سی فارسی یا نام خود را به بی بی سی ایرانی تغییر دهد یا در سیاست های خبری و کاری خود قدری تعادل و دقت بیشتری به خرج دهد.