بی پدر و مادر!

سلام

بن لادن مرد! طالبان که با از دست دادن بی نظیر بوتو، بی مادر شده بودند اکنون پی پدر شده اند. حال این نوجوان بی پدر و مادر چه خاکی می خواهد به سر خود بریزد و چه گلی به سر ما بزند، اوضاع و احوال نشان می دهد که خاک را بر سر ما می ریزد و گل را هم نثار قبر بی نظیر جان. یاد آن ضرب المثل یک بار بجستی ملخک، دو بار بجستی ملخک و آن شعر معرف «بهرام که گور می گرفتی همه عمر، دیدی که چگونه گور، بهرام گرفت» افتادم.

فردی نان و ماست خورده بود و اثرات آن ماست بر ریشش مانده بود. دوستی او را دید و پرسید که نان چاشت چه خورده. او هم برای اینکه آبرویی برای خود دست و پا کند گفت «کفتر». دوستش گفت «ناگفته پیداست». پرسید از کجا؟ گفت «از فضله ای که آن کفتر بر ریشت انداخته». در این میان ما نیز کمی البته به خنده افتادیم وقتی حضرات پاکستانی از اینکه بن لادن کشته شده اظهار خوشحالی کرده و گفته اند که نمی دانسته اند وی کجا مخفی شده بوده!!! البته در بین مردم ایران یک ضرب المثل هست که می گویند: «رو که نیست، سنگ پای قزوینه»

البته یک نکته دیگر هم جالب است که بدانید و آن اینکه عجب ممکلت باد هوایی داریم ما! یک جایی خیلی دور، یکی کشته می شود. چند هزار کیلومتر آن طرفتر مردم از شادی به سرک ها می ریزند و می زنند و می خوانند و می رقصند و ... (اینجایش بی ادبی بود، خودم سانسور کردم)، آن وقت اوضاع مملکت ما قرار است بدتر شود!