۱۳۸۹ آبان ۹, یکشنبه

من آمده ام، وای وای، من آمده ام

سلام

خدا شما را از جمیع بلیات دور بدارد. دعا کنید اوضاع بنده هم به وضع عادی برگردد. هنوز هم معتقدم داکتر انسان خوبی است اما خدا کسی را محتاج دوا و داکتر نکند که او خود هم دوا است و هم داکتر.

پس از این غیبت طولانی که عارضه های جسمی و روحی بنده را از صحنه اینترنت حذف کرده بود، گفتم کمی بنویسم. اما متوجه شدم که تقریباً از همه جا و همه چیز بی خبرم.

این است که برای این دفعه هیچ چیزی ندارم که بگویم جز اینکه اگر این اینترنت نباشد، خیلی ها فقط می توانند زنده جانی کنند نه زندگانی.

پایدار باشید

2 comments:

ناشناس گفت...

salam
جالب نوشته کدی مخصوصا امی اراینه ها ره باید کلا بعد ازی از کلمه اراینه استفاده کنیم برای ایرانیا

کاکه تیغون گفت...

حال فهمیدیم که دعای ما مستجاب نمی شده ورنه در ایام غیابت شما چه دعا ها بود که نکردیم.
شفای عاجل!