۱۳۸۷ اسفند ۶, سه‌شنبه

همبستگی از نوع رسانه ای

چند روز قبل در مجلسی شرکت کردم که از طرف مرکز همبستگی رسانه های افغانستان تشکیل شده بود. لطفاً تعجب نکنید. هنوز در این کشور زمزمه های همبستگی و وحدت شنیده می شود. به هر صورت در این مجلس جملات قصار فراوان شنیدم و صد البته حرفهای زیادی راجع به چرایی امر و نه چگونگی امر.
آنقدر در این جلسه خنده ام گرفت که فکر کنم اطرافیانم از دست من به ستوه آمده بودند. مثلاً یکی از سخنرانان محترم فرمود که «بنده ایجاد چنین مرکز و حرکتی را از چندین سال قبل پیشنهاد کرده بودم (به این معنی که ایشان اولین نفری بوده که چنین چیزی به فکرش رسیده) و پس از چند سال «متأسفانه» امروز ما به سرانجام رسیدن آن را می بینیم.» و بنده مانده بودم که این کلمه «متأسفانه» در این میان به چه دلیل به کار برده شد!
یا اینکه یکی از بزرگان یکی از وزارتخانه ها در سخنرانی بسی علمی و تحقیقی خود فرمودند که «آقای ... در کشورهای آسیایی تحقیقات فراوان انجام داده است. نتایج تحقیق ایشان پس از شش سال این است که رسانه ها می توانند در بین مردم بسیار اثرگذار باشند». یا اینکه «آقای ... پس از سالها تحقیق به این نتیجه رسید که رسانه ها در یک جامعه بسیار مهم هستند». بنده از شنیدن این نتایج اعجاب آور، انصافاً به وجد آمده و فهمیدم که رسانه خوب است.
بگذریم از اینکه هنوز خودم هم نفهمیده ام همبستگی رسانه ای یعنی چی؟
اگر کسی فهمید به ما هم بگوید.