۱۳۸۷ فروردین ۴, یکشنبه

پست 31: سال نو مبارک

سال 1386 تمام شد و سال جدید آغاز. معمولاً همه وبلاگ نویسان و یا سایت های ملی مطلبی رو به این مورد اختصاص می دهند و طبعاً من هم همینطور و البته کمی دیر. اما نمی دانم چه بنویسم که تا کنون گفته نشده باشد یا کمتر گفته شده باشد.
هیچ تصور نمی کردم وبلاگ نویسی کار سختی باشد. اما به هر حال شروع کردم و امیدوارم به این زودیها تمام نشود. و می دانم که شرط اصلی تداوم این کار صداقت، صمیمیت، احترام به عقاید خوانندگان و شاید از همه بالاتر سعی و تلاش خودم در بهبود کمیت و کیفیت نوشته هایم است. که البته این هم میسر نیست جز با همراهی خوانندگان عزیزی که وبلاگ مرا قابل خواندن و یا حداقل نگاه کردن می دانند.
و صمیمانه می گویم که دلم می خواهد که این وبلاگ جاودانه بماند البته نه شاید به لحاظ فیزیکی بلکه به لحاظ اثربخشی چرا که برای هر کدام از ما مهلتی است که روزی به سر خواهد رسید.


نوروز است و باید همراه با بهار و شادابی طبیعت به بهاری و شادابی خود نیز رسیدگی کنیم که هر روزمان نوروز باد. و صحبت بزرگان که گفته اند:
چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
برخیز و به جام باده کن عزم درست
کاین سبزه که امروز تماشاگه توست
فردا همه از خاک تو برخواهد رست
******
برقرار و پاینده باشید.