۱۳۸۶ اسفند ۲۴, جمعه

پست 28: قدر هرات را بدانیم

24 حوت سالروز قیام مردم هرات است. هرات از زمانهای دور مهد علم و فرهنگ و تمدن در دیار خراسان بوده و به عنوان نقطه ای امن و آرام برای مردمان کشور مطرح شده است. فرمانروایی اسماعیل خان نیز در دوره های مختلف با توجه به نحوه عملکرد وی باعث پیشرفت سریعتر و بهتر هرات در همه زمینه ها شده بود. اما اینک که سیاست اسماعیل خان را از مأوای اصلی خویش دور ساخته و به وزارت شاید نه چندان جذاب آب و انرژی کشانده، هرات نیز روزهای خوشی را سپری نمی کند. موج آدم ربایی، دزدی، خشونت های مذهبی و غیره باعث شده تا اعتراضات مردمی کار را به اعتصاب بکشاند و حتی امروز یعنی 24 حوت هرات شاهد موجی از اعتراضات علیه آقای انوری والی این دیار بود.
کاری به این ندارم که این ناآرامی ها را چه کسی دامن زده یا چه شرایطی باعث بدتر شدن شرایط نا امنی شده کما اینکه عده ای بر این باورند که مسبب تمام این مشکلات شخص اسماعیل خان است که بنا به دلایل مختلف از جمله تمایل به بازگشت به حیث والی هرات و سایر موارد می خواهد به هر نحو شده امنیت را در هرات تحت اثر قرار داده و از این طریق کرزی را مجبور به قبول خواسته هایش کند.
حرف من بر سر موضوع دیگری است و آن اینکه هراتیان با نحوه اعتراض خود نشان دادند که جوهره ای از فرهنگ و تمدن به نسبت بالاتر از سایر نقاط کشور در رفتار خویش دارند. به غیر از امروز که با سر و صدا و آشوب عده ای همراه بود که در بین شعارهای آنها مایه های جنگ مذهبی علیه شیعه مذهبان و مخصوصاً والی شیعه مذهب هرات دیده می شد، در سایر روزها اعتصاب آرام گروه های مختلف مردمی به صورت تعطیلی بازار و حرفه ها نشان از این است که مردم هرات روش های مسالمت آمیز را برای پیشبرد خواسته های خویش بهتر می دانند و این نشانگر رشد فرهنگی آنهاست.
هر چند این شهر بارها شاهد خشونتهای قومی و بالاخص مذهبی بوده که از طرف برخی قدرتمندان و چوکی نشینان حمایت و راه اندازی شده است اما روح مردم اصیل هرات خمیرمایه ای جدا دارد.
دولت باید قدر این مردم را بداند.